سجده؛ نزدیک ترین راه به خالق
نزدیک ترین راه توجه و اتصال به خداوند نیز سجده ذکر شده است. قرآن سجده را از نشانه‌های قرب عاشق به خداوند قرارداده «واسجد واقترب»؛ سجده کن و به خدا نزدیک شو و یا در خلوت معراج پیامبر(ص) و خداوند می‌خوانیم: «ای احمد! آیا می‌دانی در چه شرایطی بنده من از همه وقت به من نزدیک‌تر است؟ گفت: پروردگارا نه. پروردگارش فرمود: آن‌گاه که گرسنه یا در حال سجده باشد.»
شاید سؤالی به بزرگی این سؤال برای انسان وجود نداشته باشد و آن این‌که بخواهد بداند بهترین شرایط برای نزدیکی به خدا کدام شرایط است؟ چون هدف اصلی و اساسی هرکس خداوند است و حالا حضرت برای رسیدن به این هدف بزرگ سؤال می‌کنند و خداوند «گرسنگی» و «سجده» را بهترین شرایط جهت قرب بنده به خود معرفی می‌کند؛ زیرا هر اندازه که انسان، «خود» و میل‌های خود را نفی کند، به همان اندازه نزدیکی به حق را احساس می‌کند. از طریق گرسنگی میل‌های خود را نفی می‌کند و از طریق سجده، احساسِ هست‌بودن در مقابل خدا، از انسان نفی می‌شود و به اعتبار دیگر؛ سجده، خود و خودیت را نفی می‌نماید.
شاید بیست سال است که در مقابل حضرت حیّ قیّوم سجده کردیم، اما احساس بقاء و حیات نمی‌کنیم! چه شده است که ما با تلاش بسیاری که در راه ارتباط با خالق خود داریم، اما نتیجه شایسته این تلاش را نمی‌گیریم مشکل در راه است یا روش؟
نظرات شما عزیزان:
.gif){kind=small}
پاسخ:جمله زیبایی بود ممنون
وزيبا ترين نوع آن سجده مي باشد
پاسخ:لبیک یا الله
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: